تمام آنچه درباره سینوزیت مزمن باید بدانید

تمام آنچه درباره سینوزیت مزمن باید بدانید

 

تعریف

اگر علائم سینوزیت مانند احساس فشارودرد صورت ، سردرد ، گرفتگی بینی‌ و ترشحات غیرطبیعی‌ بینی‌ یا پشت حلق بیش‌تر از 8 تا 12 هفته‌ باقی‌ باشد فرد به سینوزیت مزمن دچار شده است. اصطلاح‌ سینوزیت‌ مزمن‌ وقتی‌ به‌ کار می‌رود که‌تغییرات‌ غیر قابل‌ برگشت‌ در مخاط سینوس‌ها رخ‌ داده‌باشد.

 

علائم و نشانه ها

سینوزیت مزمن و سینوزیت حاد علائم و نشانه های مشابه دارند، اما سینوزیت حاد اغلب با سرماخوردگی همراه است. حداقل دو تا از نشانه ها و علایم زیر باید برای تشخیص سینوزیت مزمن وجود داشته باشد:

• تخلیه ترشحات غلیظ، زرد یا سبز از بینی و یا پشت حلق

• انسداد بینی یا احتقان،

• درد، حساسیت به لمس و تورم اطراف چشم ها، گونه ها، بینی یا پیشانی

• احساس کاهش بو و طعم

• درد گوش

• درد در فک و دندان های بالایی شما

• سرفه که ممکن است در شب بدترشود

• گلو درد

• بوی بد (بوی بد دهان)

• خستگی و تحریک پذیری

• تهوع

 

علل و عوامل خطرساز

علل شایع سینوزیت مزمن عبارتند از:

• پولیپ بینی: این رشد بافت ممکن است راه بینی یا سینوسها را مسدود کند.

• واکنش های آلرژیک: محرک های آلرژیک عبارتند از: عفونت قارچی سینوس.

• انحراف سپتوم بینی

• تروما به صورت: استخوان صورت شکسته یا خراب ممکن است باعث انسداد راه سینوس گردد.

• سایر شرایط پزشکی: عوارض ناشی از فیبروز کیستیک، ریفلاکس معده به مری، یا HIV و دیگر بیماری های مربوط به سیستم ایمنی بدن ممکن است موجب انسداد بینی شود.

• عفونت های دستگاه تنفسی

• آلرژی مثل تب یونجه. التهاب که با آلرژی ها رخ می دهد ممکن است سینوس های شما را مسدود کند.

عوامل خطر ساز عبارتند از :

• اختلال ساختمان بینی مانند تیغه بینی انحراف و یا پولیپ بینی

• حساسیت به آسپیرین

• اختلال در سیستم ایمنی بدن، مانند HIV / AIDS و یا فیبروز کیستیک

• تب یونجه و یا یکی دیگر از بیماری های آلرژیک که سینوس ها را تحت تاثیرقرار دهد

• آسم

• قرار گرفتن در معرض آلاینده ها مانند دود سیگار

سینوزیت مزمن ممکن است به دنبال حمله‌های پی‌درپی یا درمان نشدن سینوزیت حاد بروز کند

 

درمان بیماری

• اسپری نمکی بینی برای شستشو

• اسپری های کورتیکواستروئید بینی: برای پیشگیری و درمان التهاب

• کورتیکواستروئید خوراکی و تزریقی

• ضد احتقان: این داروها نباید طولانی استفاده شوند.

• مسکن

• آنتی بیوتیک ها با نظر پزشک

• داروهای ضد قارچ

•ایمونو تراپی در موارد سینوزیت آلرژیک

•عمل جراحی: در صورت مقاومت به درمان دارویی میتوان از جراحی برای درمان استفاده کرد

 

پیشگیری

• جلوگیری از عفونت های تنفسی فوقانی: به حداقل رساندن تماس با افرادی که سرما خوردگی دارند و رعایت بهداشت فردی

• کنترل کردن آلرژی وشستشوی مرتب بینی به‌ هنگام ابتلا به سرماخوردگی و یا حمله‌های آلرژیک

• اجتناب از دود سیگار و هوای آلوده

• استفاده از دستگاه های مرطوب کننده در محیط زندگی

• استفاده از داروهای ضد احتقان خوراکی و یا قطره یا اسپری ضد احتقان بینی (برای دوره کوتاه)

• درمان مناسب سینوزیت حاد بهترین روش برای پیشگیری از سینوزیت مزمن چرکی است.

تمام آنچه درباره دیابت نوع دو باید بدانید

تمام آنچه درباره دیابت نوع دو باید بدانید

 

تعریف

در دیابت نوع دو که ۹۰-۹۵٪ از بیماران دیابتی را شامل می‌شود، بدن نسبت به عملکرد انسولین دچار مقاومت می‌شود. این بیماران حداقل در ابتدای بیماری نقص انسولین نسبی (و نه مطلق) دارند. به این معنی که بدن فرد مبتلا انسولین تولید می‌کند و حتی ممکن است غلظت انسولین در خون از مقدار معمول آن نیز بیشتر باشد اما گیرنده‌های یاخته‌ای فرد نسبت به انسولین مقاوم شده و در حقیقت نمی‌گذارند انسولین وارد سلولها شده و اعمال طبیعی خود را انجام دهد. این بیماران برای زنده ماندن نیاز به درمان دائم با انسولین خارجی ندارند. علل متعددی برای این وضعیت وجود دارد، مکانیزم‌های جزئی بروز این وضعیت شناخته نشده است ولی مشخص است که تخریب اتوایمیون نقشی در بروز این بیماری ندارد.

دیابت نوع دوم در افراد چاق بیشتر دیده می‌شود و چاقی خود درجاتی از مقاومت به انسولین ایجاد می‌کند. درصد شیوع این بیماری در زنان بیش از مردان است. در این نوع از دیابت کتواسیدوز به ندرت خودبه‌خود ایجاد می‌شود بلکه در پی یک استرس همچون بروز یک بیماری یا عفونت ایجاد می‌شود. این نوع از دیابت معمولاً سال‌ها تشخیص داده نشده باقی می‌ماند چرا که هایپرگلایسمی (افزایش قند خون) به تدریج ایجاد می‌شود و در اوایل در حدی نیست که علائم کلاسیک دیابت را نشان دهد. با این حال این بیماران در معرض عوارض ماکرووسکولار و میکرووسکولار دیابت هستند. مقاومت به انسولین ممکن است با کاهش وزن و درمان دارویی کمتر شود ولی به ندرت به حد طبیعی باز می‌گردد.

 

علائم و نشانه ها

خستگی، پرنوشی، پرادراری، گرسنگی، کاهش وزن، تاری دید،قندخون بالا

 

علل و عوامل خطرساز

در بیشتر موارد ریسک بروز این نوع با افزایش سن، چاقی و نبود کمبود فعالیت بدنی بیشتر شده و بیشتر در زنان با سابقه قبلی دیابت بارداری و افراد دارای فشار خون بالا یا اختلال چربی خون دیده می‌شود. نوع دو زمینه ژنتیکی قویتری نسبت به نوع یک دارد، با این حال ژنتیک دیابت نوع دو پیچیده است و هنوز به خوبی تعریف نشده است.

ریسک فاکتورهای دیابت نوع دو عبارتند از :

سن بالای ۴۰ سال

فامیل درجه اول مبتلا به دیابت نوع ۲

سابقه اختلالات قند پیش‌دیابتی (اختلال تحمل گلوکز، گلوکز ناشتای مختل

سابقه دیابت بارداری

سابقه به دنیا آوردن نوزاد ماکروزوم (وزن بالاتر از حد طبیعی)

وجود عوارض انتهایی دیابت روی اعضا بدن

وجود فاکتورهای خطر بیماری‌های قبلی عروقی (همچون چربی خون بالا، فشار خون بالا، چاقی)

وجود بیماری‌های مربوط به دیابت (سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، آکانتوز نیگریکانز، عفونت اچ. آی. وی، برخی اختلالات روانپزشکی همچون شیزوفرنی، افسردگی و اختلال دوقطبی)

مصرف داروهای مربوط به دیابت: کورتیکواستروئیدها، آنتی‌سایکوتیکهای آتیپیک، درمان اچ‌آی‌وی/ایدز و غیره.

 

درمان بیماری

درواقع درمانی قطعی برای دیابت وجود ندارد وتنها میتوان آن را با دارو کنترل کرد.

 

پیشگیری

کاهش وزن و تناسب اندام، ورزش روزانه، تغذیه سالم و کاهش مصرف شیرینی های مصنوعی

 

الو دکتر